Między dwoma wierzchołkami – Wielkim Szyszakiem i Łabskim Szczytem – położone są Śnieżne Kotły. Powstały w wyniku działania lodowca, który „wyrzeźbił” je w skale. Kotły są dwa i nazywają się odpowiednio Wielki Kocioł i Mały Kocioł Śnieżny. To bardzo malownicze i warte odwiedzenia miejsce. Skalne ściany opadają stromo, a różnica wysokości między wierzchołkiem a dnem kotłów to miejscami nawet 120 m!
Nazwa kotłów nie wzięła się znikąd – śnieg jest tu widokiem prawie nieodłącznym i potrafi zalegać nawet latem. Ze względu na surowe warunki panujące w obrębie kotłów objęto je ochroną i ustanowiono w tym miejscu rezerwat ścisły. Chroni on alpejski krajobraz kotłów oraz specyficzną roślinność, która dobrze się tu czuje.
To miejsce występowania chociażby skalnicy śnieżnej, której nie spotka się już nigdzie indziej w środkowej Europie! Podobnie z rzadkim gatunkiem paproci – rozrzutką alpejską, którą, poza Śnieżnymi Kotłami, można w Polsce spotkać jeszcze w Tatrach. Dodatkowo w pobliżu dna kotłów można odwiedzić malownicze Śnieżne Stawki – to nieduże płytkie jeziorka wypełnione krystalicznie czystą wodą.
Nad Śnieżne Kotły można przywędrować Głównym Szlakiem Sudeckim (czerwonym) lub żółtym szlakiem ze Szklarskiej Poręby przez Schronisko Pod Łabskim Szczytem. Jeśli trudy ponad trzygodzinnej wędrówki to zbyt dużo – warto wybrać szlak zielony i od schroniska pójść w kierunku Rozdroża pod Wielkim Szyszakiem, a majestat Śnieżnych Kotłów podziwiać od strony ich podnóża.
Masz pytania?
Zobacz także
