Śnieżka

Wznosząca się na 1603 m n.p.m. Śnieżka to najwyższy szczyt Karkonoszy i całych Sudetów. Dlatego czasami nazywana jest właśnie Królową Sudetów. To szczyt surowy, bez szaty roślinnej, zbudowany z granitu, którego zbocza pokrywa skalne rumowisko. Nie można jednak odmówić mu piękna i majestatu, dlatego też jest najpopularniejszym kierunkiem karkonoskich górskich wędrówek. Przez szczyt przebiega granica między Polską i Czechami.

Karkonosze to jedne z najpiękniejszych i najchętniej odwiedzanych gór w Polsce. Nie brakuje tu fantastycznych szlaków turystycznych, a przede wszystkim malowniczych wzniesień i punktów widokowych – zdecydowana większość z nich jest dostępna nawet dla początkujących piechurów, w tym rodzin z dziećmi. Koniecznie musisz zdobyć Śnieżkę!

Wysokogórski klimat i legendarne wiatry

Duża wysokość decyduje o panującym na Śnieżce wysokogórskim klimacie i nieprzyjaznych warunkach dla wegetacji roślin – jest tu zawsze zimniej niż na niżej sięgających szczytach. Wybierając się na Śnieżkę, warto ciepło się ubrać – w sezonie wakacyjnym maksymalne temperatury to kilka lub kilkanaście stopni. Średnia temperatura roczna ma wartość 0 st. C. Poza tym wiatry wiejące na Śnieżce są legendarne – notowano porywy o prędkości do 300 kilometrów na godzinę!

Trzeba mieć też sporo szczęścia, żeby móc podziwiać ze Śnieżki panoramę Sudetów i okolicznych terenów. Przez około 300 dni w roku wierzchołek spowija mniej lub bardziej gęsta mgła. Jeśli jednak uda się wejść lub wjechać na szczyt w dobrą pogodę, Śnieżka nagradza niezapomnianymi widokami. Dość powiedzieć, że przy dobrej przejrzystości powietrza zapewnia widoki do nawet 200 km odległości!

Śnieżka odwiedzana już w Średniowieczu

Najwyższe góry, gdziekolwiek by nie były, zawsze przyciągają uwagę ludzi i rozpalają wyobraźnię. Tak też było ze Śnieżką, na którą ludzie wspinali się już w późnym średniowieczu.

W wieku XVII na szczycie zbudowano kaplicę ufundowaną przez ówczesnego właściciela okolicznych terenów. Tradycyjnie dzień wyświęcenia kaplicy stał się świętem ludzi gór i przewodników, a na pamiątkę tego wydarzenia co roku odprawia się na Śnieżce mszę.

Kolejne lata, w tym wiek XVIII, przyniosły duży rozwój turystyki oraz niezwykłą popularność Śnieżki – nawet w skali europejskiej. Zainteresowanie to nie gaśnie do dzisiaj.

Śnieżkę wyróżnia nie tylko wysokość i charakterystyczny, praktycznie pozbawiony roślinności wierzchołek. Krajobraz tego miejsca kształtuje też działalność ludzi. Bardzo popularnym i rozpoznawalnym symbolem Śnieżki jest Obserwatorium Meteorologiczne. Charakterystyczne „dyski” przyciągają uwagę wędrowców już z daleka. Często też stają się tłem dla pamiątkowych fotografii lub, jako symbol Śnieżki i Karkonoszy, trafiają do przewodników turystycznych.

Budynek w tym kształcie został oddany do użytku w latach 70-tych XX wieku. Jednak tradycja prowadzenia na Śnieżce obserwacji meteorologicznych sięga końcówki wieku XIX. Aktualnie obserwatorium nie jest udostępniane do zwiedzania.

Polecane trasy turystyczne na Śnieżkę

Na Śnieżce nie ma schroniska, a lokalny bar nie zawsze jest dostępny. Bez problemu można natomiast skorzystać z usług drugiego punktu gastronomicznego – tuż obok, po stronie czeskiej. Turyści poszukujący noclegu na szlaku lub szerszej oferty gastronomicznej powinni wziąć pod uwagę położone niżej schronisko Dom Śląski.

Jak dostać się na Śnieżkę? Do wyboru jest kilka tras o różnym poziomie trudności i czasie podejścia.

• Około 3 godzin zajmuje wejście szlakiem czerwonym, zaczynającym się przy hotelu Orlinek w Karpaczu. Trasa prowadzi przy Schronisku nad Łomniczanką i dalej do Domu Śląskiego. Szlak nie jest dostępny zimą.
• Druga trasa z Karpacza to szlak czarny – najtrudniejszy i stromy, za to zajmujący nieco mniej czasu, bo średnio ok 2,5 godziny. Startuje przy dolnej stacji kolejki na Małą Kopę.
• Kolejka to zresztą dobre rozwiązanie dla osób, które nie mogą lub nie chcą pokonywać całej trasy pieszo. Wjazd na Małą Kopę zajmuje kilka minut, a stamtąd znacznie bliżej na wierzchołek Śnieżki. Najlżejszą trasą można tam dojść w godzinę.
• Warto wspomnieć, że łatwiejsze warunki dotarcia na Śnieżkę są po stronie czeskiej – dotyczy to zarówno wchodzenia, jak i wjazdu. Można też zdecydować się na szlak żółty lub zielony – oba startują z czeskiego kurortu Pec pod Sněžkou. Szlaki mają podobny przebieg, nie są trudne i zapewniają sporo pięknych widoków. Najłatwiejszą opcją jest natomiast wybór kolejki gondolowej – w pół godziny wygodnie wjeżdża się na sam szczyt Śnieżki. Jest jeden problem – kolejka nie działa w wietrzne dni.